Delen en liken (juli 2015)

Op Facebook, Twitter, Google en andere (social) media deel je allerlei berichten. En je weet dat de aanbieders van het medium de informatie gebruiken die jij in de berichten zet. Misschien wordt de informatie nog niet gedeeld buiten je vriendenkring, maar je krijgt zelf wel gerichte reclame naar aanleiding van de inhoud van je berichten. Ook als je met Gmail werkt, zul je zien dat er soms reclame wordt  getoond voor een product of onderwerp dat in een van je actuele mails genoemd wordt. Het mogen scannen van berichten maakt onderdeel uit van het verdienmodel van de gratis diensten: reclame!

Maar technologie schrijdt voort. Want naast berichten bevinden er zich tussen je tekstberichten ook foto’s, heel veel foto’s. Geavanceerde scan- en analysetechnieken maken het mogelijk ook de inhoud van foto’s te interpreteren net zoals de tekstberichten. Dit wordt machine vision genoemd. Een computer analyseert reeksen foto’s en is in staat de context vast te leggen. Uit de foto’s haalt men zo wat je hobby’s zijn, wanneer je die doet, hoeveel kinderen je hebt, welke sporten je kinderen doen en wanneer, of je liever koffie of thee drinkt, of je barbecuet, met wie je vaak op stap gaat en waar je op stap gaat, waar je werkt en op welke dagen je papadag hebt en zelfs met wie je op je selfies staat. Naast analyse van inhoud van de foto wordt natuurlijk ook de EXIN data uit het fotobestand gecombineerd met de inhoud (waarin de exacte opnamelocatie staat) en je Likes en vrienden. Een aardig staaltje foto-analyse doet Microsoft om je leeftijd vast te stellen, probeer het maar eens op http://how-old.net.

Combineren van al deze bronnen is de olie van de toekomst (het is Big Data). Moeten we het erg vinden? Nou ja, we doen het allemaal zelf en eigenlijk weten we best wat er met al die data mogelijk is. Zolang het beperkt blijft tot reclame hebben de meesten er geen probleem mee...