Van hebben naar toegang hebben (2014)

Luisteren naar muziek is altijd een passie geweest. Ooit had ik samen met een vriend een drive-in disco en was ik DJ. Nou ja, niet zoals Armin van Buuren, maar we draaiden plaatjes voor publiek, variërend van trouwpartijtjes met 75 man tot instuiven van 700 basisschoolkinderen, die we toen zelf net achter de rug hadden. We brachten een eigen lichtshow mee en praatten de boel een beetje aan elkaar.

Voor 50 tot 75 gulden een hele avond met z’n tweeën werken. Dikke winst? Nee, want je moest wel de laatste hits op singles kopen aan 6 gulden per stuk, de kapotte lampen vervangen, benzine betalen en de apparatuur afschrijven. Gewoon een extreem dure hobby dus, die heel veel tijd kostte, maar die o zo leuk en gezellig was. Om kosten te besparen op singles, namen we de hits op op cassettebandjes van de radio. Je moest alleen oppassen bij het afspelen dat je de stem van de radio-DJ op tijd wegmixte.

Zo kochten we in onze DJ-carrière ruim 2.000 singles van gemiddeld 6 gulden. Omgerekend: 5.500 euro. Honderden LP’s kostten ons een 3.000 euro. Toen de CD op de markt kwam was het weer investeren. Veel populaire cassetteopnames, singles en LP’s zijn opnieuw aangeschaft - en nieuwe nummers - op veelal verzamel-CD’s. Deze CD’s kostten ons omgerekend ongeveer 4.500 euro. Zo gaven we per persoon 6.500 euro uit in ongeveer 15 jaren: 36 euro per maand aan muziek.

Dat is nu gelukkig achter de rug. Apple’s iTunes, Google Music, Spotify en anderen, en natuurlijk mp3’s, hebben dit helemaal ingehaald. We hebben voor veel minder geld, veel meer muziek ter beschikking. Vroeger was het noodzakelijk muziek (media) fysiek te hebben. Nu is het voldoende toegang te hebben tot de digitale vorm van de muziek. Degenen die denken dat vroeger alles beter was, hebben het mis! Wat is het nu toch gemakkelijk, gebruiksvriendelijk en flexibel.