Facebook, LinkedIn, Hangout, Skype, Facetime, Whatsapp, Instagram, Google+, YouTube: ik gebruik het allemaal waar zinvol. Maar Twitter? Ik heb mijn Twitter account opgedoekt. Sinds 2009 heb ik 96 berichtjes getweet en daarmee zelfs 26 volgers verzameld. Deze in vijf jaar verstuurde berichtjes zijn vanzelf vanuit een weblog doorgestuurd, ik heb er niets voor hoeven te doen. En op de een of andere manier volg ik ook nog eens 11 personen, ben ik me niet van bewust, ik gebruik Twitter nooit .
Ik heb geen Twitter App op mijn iPhone of iPad, log maar één keer per jaar in op de website als ik er weer eens aan denk. Twitter heeft volgens mij twee doelgroepen. De eerste is marketeers. Wil je producten en diensten aandacht geven, tweet ze dan. Onderzoeken wijzen uit dat Nederlandse bedrijven koploper zijn in het tweeten van reclame en productnieuws. Verzamel zo veel mogelijk volgers en laat ze zo vaak mogelijk alle nieuwtjes horen. Maar nagenoeg al het zinvolle wat getweet wordt, komt ook elders voorbij. Je mist dus niks zonder Twitter.
De tweede doelgroep bestaat uit de extroverte mensen onder ons. Ze willen zich laten zien en laten horen, ze hebben een mening over alles, denken ze. Hoe meer volgers, hoe meer ze gaan tweeten. En veel tweets zijn vaak nogal onzinnig om te lezen. Kijk, dat BN’ers dit doen om hun fans te pleasen en informeren, prima. Maar alle anderen die denken dat ze BN’er zijn: stop er alsjeblieft snel mee. Nee, Twitter is niet voor mij, het voegt privé en zakelijk niets extra’s toe wat FaceBook en LinkedIn al niet bieden. Het is een beetje onzinnig om allerlei details van mensen en bedrijven te volgen die je eigenlijk niet interesseren of die je op andere media toch leest en hoort. In deze snelle informatiemaatschappij waar we alles en iedereen moeten volgen, is Twitter voor mij afgevallen. Misschien ben ik trendsetter en is over een paar jaren tweetent Nederland uitgetweet. Net als ik.