Ik volg het allemaal vrij nauwkeurig. De nieuwste apps, probeer social media op zijn waarde te schatten, test gadgets daar waar het kan. Ik bestudeer de nieuwste standaarden en normen op allerlei vakgebieden en probeer bij te blijven in de breedte en als iets echt interessant is, in de diepte.
Toch moet ik bekennen iets heel belangrijks te hebben gemist: Snapchat. Misschien ben ik het wel eens ooit tegengekomen, maar ik heb het genegeerd omdat het niks bijzonders was. Maar nu heeft Facebook een bod gedaan van 3 miljard op het drie jaar geleden bedachte Snapchat. En de twintigjarigen die het bedrijf runnen hebben het overnamebod afgeslagen. Hoe stoer kun je zijn.
Maar wat is Snapchat dan en waarop heb ik het totaal gemist? Met Snapchat kun je een foto van de ene smartphone naar de andere smartphone sturen, je chat dus gebruik makend van foto’s. Nou, foto’s versturen kunnen we via SMS (een beetje dan, en lastig), maar heel gemakkelijk en gebruiksvriendelijk via WhatsApp - of zelfs via mail, voor degenen die nog in het mailtijdperk leven. Wat maakt Snapchat dan uniek? Met Snapchat verstuur je foto’s, die zichzelf vernietigen na een aantal seconden. Dat klinkt heel James Bond-achtig. Snapchat schijnt veel gebruikt te worden om seksueel getinte foto’s naar je vriendinnetje of vriendje te sturen. Sexting wordt dat genoemd. En dat sluit weer mooi aan bij een nieuw woord in het woordenboek: een selfie. Dat is een foto die je met je smartphone van jezelf maakt. Je kent ze wel, die slecht belichte foto’s met gekke gezichten in donkere ruimtes die je op Facebook vaak ziet.
Waar zijn we – of Facebook - toch mee bezig? 3 miljard voor een app om foto’s te versturen die zich wissen? Er is toch niemand die gelooft dat die foto’s echt verdwenen zijn van zowel je smartphone en de servers van Snapchat in de VS? Er zijn vast al recover tools die de foto’s alsnog kunnen lezen van de smartphone en de NSA heeft vast toegang tot die foto’s op de servers, nog lange tijd nadat je hebt gesnapchat. En er een foto maken zonder dat de verzender het ziet (of een schermafdruk, dat krijgt de verzender wel te zien) kan ook altijd. En daarom heb ik het gemist: het is gewoon net WhatsApp, en dat gebruikte ik al.